توضیحات
فهرست
بخش اول : ماهیت تصوف
- فصل اول: تصوف
- فصل دوم: تصوف و عرفان
- فصل سوم: تصوف و وحدت وجود
- فصل چهارم: معرفت و عشق
- فصل پنجم: فروغ تصوف
- فصل ششم: تفسیر صوفیانه قرآن
بخش دوم: مبانی و بنیادهای آیینی
- فصل هفتم: وجوه وحدت
- فصل هشتم: افرینش
- فصل نهم: نمونه های نخستین( اعیان ثابته۹
- فصل دهم: تجدید الخلق بالانفاس
- فصل یازدهم: روح
- فصل دوارزدهم: انسان کامل
- فصل سیزدهم: وحدت در طریقت ابن عربی
بخش سوم: تحقق روحانی
- فصل چهاردهم: وجوه سه گانه سلوک(آیین، احسان و کیمیای سعادت)
- فصل پانزدهم: استعدادهای عقلانی
- فصل شانزدهم: آداب و مناسک
- فصل هفدهم: تفکر
- فصل هجدهم: تأمل از دیدگاه ابن عربی
بخش چهارم: واژه نامه
- اصطلاحات عرفانی
- انگلیسی به فارسی
- فارسی به انگلیسی
بخشی از مقدمه
این کتاب درآمدی بر مطالعه آئین‌های تصوف است. ولی لازم می آید که قبل از هر چیزی شیوه و دیدگاهی که با آن، موضوعمان مورد بررسی قرار گرفته، معرفی گردد. این شیوه و دیدگاه، یک روش صرفا پژوهشی نیست، ولی گاهی هم برای نتیجه گیری‌های آئینی موجود در این کتاب از جاذبه‌ها و دلبستگی‌های علمی بهره گرفته شده است؛ مهمترین هرف این کتاب کمک به تلاش‌های آن کسانی است که در جهان امروز به دنبال درک حقایق ابدی و کلی هستند که در هر آئین قدسی بیان و اظهار شده است.
قبل از هر چیزی این نکته گفتنی است که دانش آکادمیک در این زمینه کاملا در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد و برای فهم و درک محتوای فکری آئین‌های شرقی، نمی‌تواند کمک مستقیمی ارائه دهد_ روش علمی در واقع اشیاء را ضرورتا از بیرون مورد بررسی قرار می‌دهد و لذا جنبه‌های کاملا تاریخی و همبسته آنها را مدنظر دارد و هیچ نوع طرحی برای پیشبرد درک و فهم فوق، پیش رو نمی‌نهد.
بخشی از متن کتاب
تصوف
تصوف که جنبه و وجه باطنی اسلام است، از وجه ظاهری اسلام مجزا است، چون سلوک مستقیم روحانی و یا حقایق الهی با انجام فرایضی که در پیوند با شرایط یک مقطع خاص انسانی در نظم فردی متجلی می‌شود فرق دارد. در جائی که راه و روش معمولی مومنین به طرف حصول آمرزش پس از مرگ هدایت می‌شود یعنی حالتی که با انجام اعمال معین و از طریق مشارکت غیر مستقیم رمزی در حقایق الهی حاصل می‌گردد، تصوف حاوی مقصود و هدفی در درون خود، به مفهومی است که بتواند معرفت مستقیم به حقایق سرمدی را در اختیار قرار دهد.
آفرینش
عقیده آفرینش که در هر سه دین توحیدی وجود دارد ظاهرا متناقض با عقیده وحدت ذاتی همه موجودات است، چون بنظر می‌رسد که آفرینش بدون هیچ منکر وجود قبلی ممکنات در ذات الهی باشد و در نتیجه منکر ذاتیت آنها در آن نیز هست، و حال آنکه عقیده تجلی موجود در هندوئیسم، موجودات وابسته را با ذات مطلق پیوند می‌دهد گوئی که بارقه‌هایی هستند که با منبع درخشان خود ارتباط دارند.
آداب و مناسک
آداب و مناسک کنش صورتی است که منتج از یک وحی الهی است. ازینرو احیاء و زنده نگهداشتن آداب در حد خود حالتی از وحی است و وحی نیز در جنبه‌های مختلف آداب یعنی جنبه عقلانی و هستی‌شناختی حضور دارد. انجام آداب نه تنها رمزی را ارائه می‌دهد، بلکه در نوعی از حالت وجود نیز (حتی فقط از روی تقوا) مشارکت می‌کند، حالتی که دارای بُعد و گسترۀ مافوق انسانی و جهانی است. معنی و مفهوم آداب با ذات هستی‌شناختی صورت آن مقارنت دارد.