توضیحات
فهرست اجمالی
- تفسیر سوره طارق
- آیۀ ۱: قسم به آسمان و طارق
- آیات ۲ و ۳: و تو چه می‌دانی که طارق چیست؟ آن ستارۀ رخشان است
- آیۀ۴: هیچ کس نیست مگر این که بر او نگهبانی است
- آیۀ۵: پس آدمی باید بنگرد که چه چیزی آفریده شده
- آیات ۶ و ۷: از نطفه‌ای جهنده آفریده شده که از میان پشت پدر …
- آیۀ ۸: که خداوند به بازگردانیدنش قادر است
- آیۀ ۹: روزی که نهان‌ها آشکار می‌شود
- آیۀ ۱۰: آدمی را هیچ نیرو و یاریگری نباشد
- آیات ۱۱ و ۱۲: قسم به آسمان باران‌دار و زمین رویاننده گیاه
- آیات ۱۳ و ۱۴: که قرآن گفتاری جداکننده بین حق و باطل است و …
- آیات ۱۵ و ۱۶: آنان نیرنگ همی سازند و من هم همی سازم
- آیۀ ۱۷: پس کافران را مهلت ده، اندکی مهلتشان ده
- تفسیر سورۀ اعلی
- تسبیح اول: استدلال بر تقدس ذات الهی
- تسبیح دوم: استدلال بر عنایت و حکمت و تنزیه و تمجید او
- تسبیح سوم: استدلال بر بزرگی و دوری صفات او از نقایص امکانی
- تسبیح چهار: اختلاف نفوس خلق در سعادت و شقاوت
- تسبیح پنجم: اختلاف خلق به حسب سعادت و شقاوت عملی در آخرت
- تسبیح ششم: بیان کار معاد و اختلاف حال مردم
- تسبیح هفتم: معارف بیان شده در این سوره
- تفسیر سورۀ زلزال
- آیۀ ۱: هنگامی که زمین به جنباندیدن خودش، جنبانده شود
- آیۀ۲: و دفینه‌ها و مردگان خویش را زمین بیرون آورد
- آیۀ۳: و انسان گوید زمین را چه شده است
- آیۀ ۴: آن روز، زمین اخبار خویش را بگوید
- آیۀ ۵: برای این که پروردگارش به او فرمان داده است
- آیۀ ۶: آن روز مردم گروه گروه پراکنده بازگردند تا اعمال خود را ببینند
- آیات ۷ و ۸: پس هر کس که همسنگ مورچه‌ای عمل نیک انجام داده باشد…
بخشی از مقدمه
با این که راز کلام الهی برتر از آن است که تقریر و بیان بدان احاطه یابد و آن که زبان (سخنور) و انگشتان (دانشور) اطراف و کرانه های آن را فرا گیرد ولی به جنبش درارندۀ موجودات به قدرش هر آن گونه که اراده داشت به حرکت و جنبشم در آورد؛ گردانندۀ دل ها مرا به دو انگشت (جمال و جلال) هر ان سان که مشیت و رحمتش اقتضا می نمود به گردش دراورد.
از متن کتاب
بینش دادن
بدان که خداوند وجود را در سه عالم آفرید: دنیا، برزخ و اخرت و از هر یک به روز تعبیر نمود، پس هر روزی از روزهای دنیا مدتن دور فلک اعظم است و چه بسا که بر زمان گردش ماه اطلاق گردد، بلکه بر زمان گردش خورشید که مجموع ان هفت هزار سال است. و هر روز از روزهای برزخ که به اندازه هزار یا هفت هزار سال است که (اینجا) می شمارید و هر روز از روزهای آخرت که روزهای الهی است پنجاه هزار سال است.
روشنی هایی رحمانی از انوار قرانی
در ایه آگاهی هایی است بر بلندی مقام رسالت و کمال عنایت الهی در شدن رسول صلی الله علیه و آله.
نخست ان که: خداوند او را فرمان به کید و پیکار با آنان نداده است، آگاهی است بر آن که آن ها در مرتبۀ مقابله با او نیستند، بلکه کمتر و پست تر و کوچک تر و خوارتر از آنند که پیغمبر صلی الله علیه و اله عهده دار مدافعه و بازداشت آنان گردد.
یادآوری
این حرکت زمینی که بدان اشاره شد، حرکتی است ارادی و شوقی و عقلی و در هیچ یک از مقولات چهارگانه (این-وضع-کیف-کم) عرضی واقعی نیست و همچنین گذشت که ان حرکت محسوس نبوده و منسوب به هیچ یک از این حواس (پنجگانه) نیست، بلکه حرکتی است ذاتی که در مقولۀ جوهر واقع می شود و صاحبان بحث نظری و همچنین صاحبان افکار حرکت را در مقولۀ جوهر جایز نمی دانندو اینان را با دقت افکارشان و تیزبینی شان در علوم نظری امکان آن که این حرکت ذاتی را ادراک نماید نیست، چون ادراک آن نیاز به یاری الهی و الهام نوری ربانی دارد که ان هم ویژۀ صاحبان مکاشفات و دل های نوریاب به نور ایمان و پس از آن عرفان می باشد.